Na de werkgroep vergaderingen sterft Objectief ’70 in de zomer van 1970 een stille dood. De oproep tot ‘Alle Jongeren’ had geresulteerd in een te brede, onhoudbare basis.
De studentenclubs zaten er sowieso niet op hun plaats. De jeugdclub De Barakke mikte in hoofdzaak op ontspanning voor werkende jongeren, wat lastig te rijmen valt met een maatschappijkritische en intellectuele insteek. Met uitzondering van Paul Thomas, vinden de liberale jongeren het allemaal te links. Pierre ‘Pitou’ Debra zit nog wel een persconferentie voor, maar daar stopt zijn inbreng. Voor Jo Sierens telt vooral de ontmoetingsplaats in een heus bruin café.
Een heterogene groep werkgroep leden neemt de ‘kritiese’ bocht niet. Marxisten vinden het dan weer niet radicaal genoeg, zodat ook een Wilfried Vanhove de
handdoek in de ring gooit.
De oorspronkelijke Bende van Vier echter, houdt de doelstellingen in het vizier: Eddy Bonte, Jean-Paul Byloo, Arnold Eloy en Paul Thomas, vinden een medestander in kunstacademiestudent Dirk Pauwels. Objectief ’70 wordt gedropt en de Bende van Vijf richt in het najaar van 1970 de W.E.S.P. op, een v.z.w. die alle activiteiten zal overkoepelen, ’t Muzekot incluis. De doelstelling: “het bevorderen van het kontakt tussen de jongeren op bazies van een aktieve en kritiese belangstelling in alle domeinen van het maatschappelijk leven.” Ze willen hun actieradius niet beperken tot aanbieder van evenementen, maar ook jongeren de kans geven voor zichzelf te denken en actie te ondernemen, weg van de “louter konsumptieve en konkurrensjele maatschappij.”
Dat doe je niet alleen. De Vijf kunnen rekenen op doorzetters van Objectief ’70 en op verse krachten, zoals Pierre-Paul Bloeyaert, Hugo Godderis, Pitou Collinet en Bea Vanhoutte. Het Kinderatelier trekt ook Marianne Byloo, Anne Seru, Lutje Godderis en Maria-Kristina (Kristien) Eloy aan. De presentatiefolder ‘Een ‘vrij’, niet een ‘vrijblijvend’ initiatief’ spreekt van “ ‘n vijftiental vaste en / of losse medewerkers”, waaronder Niek, Brigitte, Kris, Kris, José, Jo en Anne-Maria.
De Wakkere Veurnaar: jubileumnummer in pdf: klik hier!
