Na die succesvolle start gaat Objectief '70 op zoek naar bondgenoten om het actieplatform te verbreden. In Het Wekelijks Nieuws van 14 november, nodigt ze "ALLE JONGEREN" uit tot een "informatievergadering" met een nogal brede en enigszins wazige agenda: "de vorming van een vooruitstrevende demokratische belangstellingssfeer in verband met de algemene ontwikkeling van de Westhoek".
De opkomst wordt een succes. Voor het eerst, wisselen Veurnse jongeren effectief van gedachten over zichzelf en hun streek. De verscheidenheid van het succes vormt gelijk het probleem: commilitones die enkel aan fuiven denken, marxisten die de Berlijnse 'Kommune 2' als richtsnoer nemen, de jeugdclub 'De Barakke' (opgericht in 1964) die zich vooral op ontspanning richt, jeugdige liberalen die voor zichzelf een toekomst zien in de lokale politiek, hippies, dichters, kunstenaars en alternatievelingen allerhande.
[Jo Sierens] "Paul Thomas [medestichter van Objectief '70 - red.] was niet enkel mijn overbuur, hij zat ook twee jaar hoger dan ik in de Rechten. Ik keek naar hem op en hij sleepte me overal mee. Hij was het ook die mij 'meelimpelde' naar die eerste vergadering in 't Belfort in het najaar van 1969. Ik was toen pas met mijn studies begonnen. Ik denk dat Paul een beetje tegengewicht wilde maken voor al die 'linkse rakkers': Jo Beauduin, Pitou Debra, Paul en ikzelf stonden dan voorde 'rechtse rakkers'. Ik ben daar dus op vrij passieve wijze bij terecht gekomen. De vergadering was dan misschien bedoeld voor alle jongeren, maar ik herinner me dat het voortouw toch werd genomen door een zeer linkse kerel; hij was werkelijk de motor, de instigator (Wilfried Vanhove - red.). Daar is toen uiteindelijk weinig gezegd geworden."
[Hugo Godderis] "Ik herinner me dat Paul op die vergadering sprak en zei dat een politiek engagement een must was. Als je daar op doordenkt, is het ook logisch. Wim Kennis, een socioloog die nog in Veurne gewerkt heeft, dacht in dezelfde richting. Dat is het enige wat ik me herinner van die vergadering. En Paul was ook de enige die met argumentatie kon spreken; hij was aan het oefenen, half theatraal. Ik herinner me toch nog iets: de figuur van Wilfried Vanhove. Hij was er van in 't begin bij. Hij was ook gekend op 't College. Achteraf hebben we hem niet veel meer gezien."
[Eddy Bonte] "Ik was toen niet echt met politiek bezig, maar met popmuziek, theater en poëzie. Ik herinner me dat ik die dag een fel pleidooi hield voor meer moderne poëzie. De dichter gebruikt zijn eigen, individuele taal. Zo alleen al doorbreekt hij conventies - en niet enkel die van de taal, maar ook de kijk op de werkelijkheid. Dichters behoren ook altijd tot de eerste slachtoffers van dictaturen."
Hoe dan ook wordt er beslist om werkgroepen op te richten die een meer gedetailleerd beleid zullen uitstippelen over onderwijs, jeugdwerking, toerisme en ruimtelijke ordening.
De kern bestaat uit Eddy Bonte, Jean-Paul Byloo, Arnold Eloy, François Gacas, Erik Haezebrouck, Paul Thomas en Wilfried Vanhove. In totaal, engageren zich een twintigtal vrijwilligers: een piepjonge Hugo Godderis duikt op als medeverantwoordelijke voor het secretariaat en Dirk Pauwels behoort tot de 'redactie'.
De drie werkgroepen worden verder bevolkt door Dirk V. (Vanhoutte?), Rik Pylyser, Bea Vanhoutte, Jo Sierens en een hele reeks van wie we enkel de voornaam kennen: Roeland (Leuridan?), Hilde, Rita, Stef, Maria, Johan, Johan P. en een Roger (wellicht Roger Vanmassenhove, de boezemvriend van Eddy Bonte).
In het voorjaar van 1970 wordt vooral vergaderd - maar met resultaat. De werkgroep Onderwijs levert een onderwijsbrochure van 12 bladzijden af, met Wilfried Vanhove als verantwoordelijk uitgever.
Ook verschijnt een pamflet van twee bladzijden, een soort intentieverklaring, waarvoor Wilfried Vandenbussche tekent als verantwoordelijk uitgever. Het is een bijzonder document dat ernst en humor mengt in een ludieke stijl, maar tegelijk nagels met koppen slaat.
[Dirk Pauwels] "Geen idee hoe ik begon met Objectief '70. Dat foldertje waar ik aan meegeschreven heb, is het eerste dat ik me rappelleer."
[Jean-Paul Byloo] "Ik weet nog dat Arnold een pamflet had opgesteld, zo'n gestencild blad van twee bladzijden in de aard van 'Wij houden van' / 'Wij houden niet van'. Zo van: we zijn voor pluralisme en tegen het grootkapitaal. Dat moet vlak voor of na die eerste vergadering geweest zijn, maar ik denk eerder erna, want het is een soort statement, de samenvatting van die vergadering. Dat was voor mij het begin, na die eerste vergadering. In dat pamflet stonden veel dingen die me aanspraken, waarvan ik zei: 'Ja, dat denk ik ook'. Ik herinner me dat ik dat pamflet las en dacht: hiermee ga ik akkoord, daarmee ook, met het meeste eigenlijk... Dat was een hele wereld die voor mij openging, want ik had nooit veel nagedacht over engagement en zo. Ik was met muziek en dergelijke bezig, niet met links of rechts en engagement."
Verantwoordelijk uitgever Wilfried Vandenbussche, ondertussen substituut-procureur op rust, valt compleet uit de lucht wanneer we hem begin 2020 opbellen om meer te weten te komen over zijn inbreng. We sturen het pamflet door, maar Wilfried blijft even verbluft: "Ik weet daar niets meer van, maar nu het document met mijn naam hier voor mij ligt..."
Ook François Gacas, die begin 1970 aan een paar werkgroep vergaderingen deelnam, kan zich daar aan de telefoon niets van herinneren. Met uitzondering van de werkgroep vergaderingen en het rapport dat eruit voortvloeit, blijft het activiteitenfront in 1970 lang rustig. Enkel een toneelstuk van Samuel Beckett, op 1 februari, schudt cultureel Veurne even dooreen.
In december 1970 echter, een jaar na de 'Oproep aan alle jongeren', trekt de mist op. Objectief '70 verdwijnt en wordt vervangen door een heuse v.z.w.: de 'Werkgroep voor Edukatieve en Sosjale Planning', met het sprekende acroniem W.E.S.P., zal voortaan alle initiatieven overkoepelen. Over de oriëntatie bestaat geen onduidelijkheid meer. De opening van het 'non-konformistiese sentrum' 't Muzekot op 5 december 1970, is de kers op de taart. De eerste W.E.S.P.-steek is raak: de informatieavond over geboorteregeling en voorbehoedsmiddelen van 13 december ontbloot de ware aard van conservatief Veurne.
Bron: ’t Muzekot 50 – Alternatief Veurne - Redactie Eddy Bonte
