Het oudste huis van Veurne krijgt op zaterdag 13 augustus 2022 een tweede gedenkplaat. Deze plaat herdenkt het "non-konformistis jongerensentrum ’t Muzekot", dat er huisde van 1970 tot 1976. Het bord herdenkt eveneens de toenmalige eigenaar, kunstenaar José Van Gucht, die er woonde van 1955 tot 1970. Dit alles in aanwezigheid van de burgemeester en oud-muzekotters.
Waarom een gedenkplaat?
Het eerste Muzekot huisde van 1970 tot 1976 in die woning, toen eigendom van de kunstschilder José Van Gucht, die er vanaf 1955 had gewoond en gewerkt. Met het bord beogen de oud-Muzekotters een openbare en permanente herinnering aan de enige alternatieve beweging die Veurne ooit rijk was en door de eerste voorzitter, wijlen Arnold Eloy, treffend een “non-konformisties jongerensentrum” genoemd.
Na een welkomstwoord van Ronny Dierendonck, verduidelijkte medestichter Eddy Bonte de bedoeling van het gedenkbord: “Een Stad laat zich niet enkel kennen aan zijn parken, winkels, horeca en monumenten, maar ook aan zijn cultuur en zijn mensen. Gedenkborden moeten er niet enkel zijn voor bekende burgers. Met dit openbare en permante bord, nemen we - ongevraagd - onze plaats in in de geschiedenis van Veurne”. De burgemeester sloot hierbij aan door te verwijzen naar het belang van de zogenaamde “petite histoire”.
Hoe de alternatieve jongeren uitgerekend in het oudste huis van Veurne terechtkwamen, bovendien eigendom van een man die de leeftijd van hun ouders had, zou door Arnold zelf worden gebracht. Dit is de tekst die Arnold ons indertijd bezorgde: “Wij woonden toen in de Vleeshouwersstraat en daar kwam ook José Van Gucht zich vestigen, in nummer 23. De Brusselse kunstenaar had zes jaar in een bunker in Sint-Idesbeeld gewoond, maar in 1955 kocht hij het vervallen café De Drie Koningen, het oudste huis van Veurne, later geklasseerd als monument. Hij knapte het volledig op tot tentoonstellingsruimte en richtte er zijn atelier en een keukentje in.
Ik was een jaar of acht en sprong er vaak binnen. Hij leerde me tekenen, ik stond model en hielp al eens in zijn keukentje: groenten en frieten snijden, schoonmaken, enz. Later, verhuisde mijn familie naar de Ooststraat, waar mijn moeder een stoffenzaak uitbaatte. Maar de vriendschap met Van Gucht bleef bestaan.
Toen in juli 1968 in hongerstaking ging tegen de plannen om een nieuwbouw van de Kredietbank neer zetten vlak voor het koor van de Sint-Walburgakerk en zijn actie op niets uitliep, raakte hij ontgoocheld in Veurne en trok naar Franrijk. Het was een uitgelezen kans. Ik overlegde met hem en verkreeg dat de Drie Koningen aan de v.z.w. WESP van de alternatieve Veurnse jeugd werd verhuurd”.
De burgemeester en Muzekotter Pierre-Paul Bloeyaert onthulden daarna het bord. De feestelijkheid werd afgesloten met een receptie in het pand zelf, nu eigendom van Peter en Els. (EB)
Met dank aan Peter en Els voor de gastvrijheid en de toelating om het bord aan hun gevel te bevestigen. Namens het Muzekot waren aanwezig: Pierre-Paul Bloeyaert, Jean-Paul Byloo, Danny Bonte, Eddy Bonte, Frans Declercq en Ronny Dierendonck.
Hieronder enkele foto's van het gebeuren...
