Brief aan Johan Ghyselen

Beste Johan, Voorzitter. Ik heb lang geaarzeld, maar toch schrijf ik je deze brief. Ik hoop dat je hem leest, maar eerlijk gezegd: ik vrees er een beetje voor.

Het begon allemaal in 1953: heuglijk nieuws met de geboorte van 2 Muzekotters in spe, Arsenal speelt kampioen in Engeland, maar helaas ook minder goed nieuws met het afscheid van Jozef en jazzy Django.

56 jaar later! 2009, zondag 31 mei, was een zwarte dag voor vele Muzekotters. Die dag verliet je ons definitief. Diezelfde dag overleed ook Millvina Dean, de laatste overlevende van de Titanic. Een beetje symbolisch. Die dag betekende voor mij het definitieve einde van het Muzekot. Wel nog een paar laatste stuiptrekkingen in 2010 en straks op 29 november 2020. Naar het schijnt zal dan het boek ‘Muzekot 50’ worden voorgesteld. Enfin, we zien wel. Maar terug naar mei 2009.

Ik had eerder al gehoord van de man van Melle (Bart De Pauw van de Schalkse Ruiters), maar pas op jouw definitieve afscheid ben ik er voor het eerst echt geweest. Veel volk was er. We waren er omdat we er wilden zijn. Voor jou, onze Voorzitter. Voorzitter voor het leven.

Elf jaar later vieren we 50 jaar Muzekot. Je zal er opnieuw niet bij zijn, maar wees gerust: je zult zeker terug over de tongen rollen. Ondertussen zijn we in 2020 beland met vooral veel corona (soort virus) en ja, eindelijk, na zoveel jaar: Arsenal heeft de FA cup gewonnen en Chelsea verslagen met 2-1. Geen Arsenal-score en uiteraard geen Charlie George-zegegebaar dat jij perfect kon nabootsen … ‘Yes’.’Yes’.’Yes’.

Ik weet niet of het waar is, maar ze hebben me ooit wijs gemaakt dat je Arsène Wenger tot je kennissenkring mocht rekenen. Maar ze zeggen zoveel. Sportief was je in elk geval. Wat een uithoudingsvermogen: uren sjoelbakken (top) en uren kaarten zonder te winnen. Je moet het maar doen. Omtrent je muzikale smaak hadden we allen onze twijfels, maar na al die jaren willen we eindelijk toegeven dat we toch ook zo’n beetje Status Quo-fan geworden zijn. ‘Whatever you want’. Dit moet je na al die jaren toch veel voldoening geven, tenzij je deze brief niet zult lezen, wat ik eerlijk gezegd toch een beetje vrees.

Je bent alvast uitgenodigd op de reünie van 50 jaar Muzekot op zondag 29 november. Je weet maar nooit. Laat iets weten als je komt. Ik zou zeggen, veeg je voeten en wees welkom.

Frans Declercq

Eerder gepubliceerd in het boek 't Muzekot 50 van Eddy Bonte